​

Pobranie i przechowywanie komórek macierzystych z krwi pępowinowej jest zabezpieczeniem zdrowia dziecka na wypadek wystąpienia groźnej choroby. Z tego typu leczenia mogą skorzystać także jego rodzice i rodzeństwo.

Pobranie komórek macierzystych

Pobranie komórek macierzystych jest zabiegiem całkowicie nieinwazyjnym, bezbolesnym i bezpiecznym dla noworodka i jego mamy. Przeprowadza się go podczas porodu, tuż po odpępnieniu dziecka, a w przypadku cesarskiego cięcia – po wydaleniu łożyska. Wykwalifikowana położna wprowadza igłę do naczynia krwionośnego w odciętym fragmencie pępowiny, a krew przez kilka minut spływa do specjalnego worka pobraniowego. Następnie zostaje ona zabezpieczona, dokładnie opisana i przetransportowana do banku komórek macierzystych.

W banku komórek macierzystych krew pępowinowa jest badana pod kątem obecności wirusów HIV, zapalenia wątroby typu B i C, a także cytomegalii. Następnie konserwuje się ją środkami krioochronnymi i umieszcza w specjalnej kasecie, którą zanurza się w parach ciekłego azotu. Tak zabezpieczony materiał może być przechowywany do momentu, aż zajdzie potrzeba jego wykorzystania w leczeniu dawcy lub bliskiej mu osoby. Komórki macierzyste nie tracą swoich właściwości nawet do 50 lat.

Zastosowanie komórek macierzystych z krwi pępowinowej

Komórki macierzyste pozyskane z krwi pępowinowej wykorzystuje się w leczeniu wielu groźnych chorób, które nie reagują na inny rodzaj terapii. Zalicza się do nich:

• niektóre nowotwory złośliwe (nerki, piersi, neuroblastoma),
• białaczki szpikowe ostre i przewlekłe,
• niedokrwistość oporna na leczenie,
• samoistna nadpłytkowość,
• zespoły rozrostowe układu chłonnego,
• choroby fagocytów,
• wrodzone anomalie krwinek czerwonych,
• zaburzenia układu odpornościowego,
• choroby komórek plazmatycznych.

Wciąż przeprowadzane są liczne badania kliniczne i terapie eksperymentalne, których celem jest rozszerzenie zastosowania komórek macierzystych z krwi pępowinowej w leczeniu chorób.

Kto może skorzystać z komórek macierzystych?

Krew pępowinowa jest przechowywana w banku komórek macierzystych do momentu, aż zajdzie potrzeba wykorzystania ich w leczeniu dziecka, od którego zostały pobrane lub spokrewnionych z nim osób (jeżeli istnieje wystarczająca zgodność tkanek). Decyzję o włączeniu komórek macierzystych do terapii podejmuje lekarz prowadzący. To także on kontaktuje się z laboratorium i występuje z wnioskiem o przekazanie materiału biologicznego do kliniki, w której znajduje się pacjent.

Artykuł partnera